Ze hadden al die tijd niks doorgehad, totdat hij was opgepakt. Het leven van Theo en Yvette stond op zijn kop. Hun zoon bleek de drugsdealer te zijn. Hij was een van de grootste kopstukken in de wereld van de internationale drugshandel. Yvette: “Mijn zoon wil mij niet meer zien. Ik wil hem wel dolgraag weer zien. Het blijft mijn zoon.”
Michael (26) reed ‘s avonds laat naar een parkeerterrein bij een woonboulevard in Rotterdam. Hij heeft al enkele jaren ervaring in de drugswereld en is een van de grotere importeurs van Nederland. Hij parkeert zijn auto naast een Mercedes waarin drie mannen zitten met wie hij een deal wil sluiten. Maar dat blijken andere mensen te zijn dan hij had verwacht. Drie agenten arresteren hem, later verschijnt hij voor de rechter. Hij wordt veroordeeld tot een jarenlange gevangenisstraf.
Help gevangenen met uw bijdrage!
Samen werken we aan herstel. Help gevangenen en hun achterblijvende familie.
“Het is en blijft mijn zoon. Ik kan me er iets bij voorstellen waarom hij mij niet meer wil zien. Misschien is het schaamte, teleurstelling…”
Yvette
Teleurstelling
Zijn ouders hebben nooit wat doorgehad. Het had grote emotionele impact op hen toen ze ontdekten dat hun zoon een kopstuk bleek te zijn in de onderwereld. Het leidde tot grote spanningen binnen de familie. Vader Theo wilde zijn zoon nooit meer zien. “Ik kan hem wel wat aan doen.” Michael zelf hoeft zijn ouders niet meer te zien. Yvette wil haar zoon wel graag opnieuw zien: “Het is en blijft mijn zoon. Ik kan me er iets bij voorstellen waarom hij mij niet meer wil zien. Misschien is het schaamte, teleurstelling…” Wekenlang waren de ouders radeloos. Elk woord viel verkeerd. Ze raakten als echtpaar steeds meer in isolement. Contact met familie en vrienden vermeden ze. Wat moet je zeggen tegen hen? En hoe zullen ze reageren?
Bezoekvrijwilliger
Ze besloten daarom om contact aan te gaan met een bezoekvrijwilliger van Gevangenenzorg. Theun is maandenlang bij hen op bezoek geweest. Hij bood hen een luisterend oor. Na tien keer vroeg Theun: “Gaan we er mee door?” Theo antwoordde: “Dat is een eerlijke vraag van je.” Ze besloten nog een keer een afspraak te maken voor een evaluatie. Theun: “Theo kwam er later pas achter dat ik voor een christelijke organisatie werkte. Hij had op de website gekeken van Gevangenenzorg, zei hij tijdens de evaluatie. Hij dacht dat hij wel begreep wat het geloof betekent.”
Vijf overdenkingen voor geloofsopbouw en inspiratie
Accepteren van de situatie
Tijdens de evaluatie bleek dat het bezoekwerk van Theun van grote betekenis was geweest. De ouders vertelden aan Theun dat ze elkaar wekenlang niet hadden aangekeken. Dankzij het luistererend oor van Theun leerden de ouders rust vinden. De ouders gaven aan dat ze door de sturing van Theun misschien wel bij elkaar gebleven zijn. Theun, bescheiden: “Het was alleen maar mijn doel om ervoor te zorgen dat ze hun eigenwaarde zouden behouden en dat ze de situatie zouden gaan accepteren. En voor de moeder te accepteren dat de zoon haar niet meer wilde zien.”
