Je hebt van die boeken waarbij je op de eerste bladzijde al verkocht bent. “Hier, dit heb ik voor jou meegenomen”, zei Lea. Nu lees ik niet alles wat mijn vrouw me voorschotelt (dan zou ik nu al met pensioen moeten gaan), maar dit boek uit de bibliotheek was een voltreffer. ‘De meesten van ons […]
“Nu schrijf je me wel heel erg hoog aan, Dirk”, lacht Harmen. Dirk heeft net gezegd dat hij onze vrijwilliger Harmen als een voorbeeld ziet
Na een leven vol eenzaamheid en detentie zag Victor drie keuzes: blijven liggen in z’n ellende, zelfmoord plegen of eindelijk opstaan en knokken voor zichzelf. Hij koos voor het laatste. Dankzij God! Het maakt hem tot een ander mens; een gelovig mens die zijn zegeningen telt. Een van die zegeningen is de trouwe vriendschap van […]
“Nou, goede aandacht hoor”! Het overkomt me een paar keer per jaar. Ik fiets energie neutraal naar de kerk, maar wordt dan fluitend ingehaald door een opgewekte broeder uit een andere kerk die zich elektrisch laat ondersteunen om vooruit te komen. We babbelen even en wensen elkaar een goede kerkdienst. Maar hij zegt het dus […]
Al twintig jaar kloppen achterblijvende familieleden van gevangenen en tbs-patiënten bij ons aan. Wat ze vragen is iemand die luistert zonder te oordelen. Het aantal achterblijvers dat we konden steunen, is in de loop van de jaren flink toegenomen. We zijn dankbaar dat steeds meer achterblijvers ons weten te vinden. Het was een van onze […]
‘Hij zocht altijd de grenzen’ “De vriendin van mijn zoon belde. Ze vertelde dat hij was opgepakt door de politie maar dat ze verder niets wist. Ik schrok enorm. Binnenkort hoor ik wel wat van hem, dacht ik. Ik begreep dat hij naar het huis van bewaring was gebracht. Maar we hoorden niets meer.” Er […]
Nieuw Ons werk heeft een nieuw jasje gekregen. Het zal u niet ontgaan zijn. Ik hoop dat het uw maat is als ik het zo mag zeggen en dat het goed valt. Laat het me gerust weten! Misschien moeten we nog wat omzomen of aflocken om rafelranden weg te nemen. We hebben voortgeborduurd op ons basispatroon: […]
‘Ik ga niet meer naar een kerk, die is voor nette mensen. Mijn zoon zit vast, ik hoor daar niet meer.’ Het zijn opmerkingen die Beppie van der Linden, maatschappelijk werker achterblijvers hoorde tijdens een intakegesprek. “De schaamte was voelbaar bij deze moeder. Toen ik noemde dat we een christelijk organisatie zijn, zei ze: ‘Misschien […]
