“De vriendin van mijn zoon belde. Ze vertelde dat hij was opgepakt door de politie maar dat ze verder niets wist. Ik schrok enorm. Binnenkort hoor ik wel wat van hem, dacht ik."
Ongeveer een jaar geleden nam hij een gevangene in dienst. “William begon met verschillende werkzaamheden, maar stukadoren vond hij het mooist. Hij heeft het goed opgepakt, hij is echt een vakman!”
‘Na de eerste schrik over de plotselinge arrestatie van mijn zoon schoot ik meteen in de actiemodus. Ik wilde vooral de praktische problemen oplossen, zijn gezin overeind houden.'
In een gevangenis in het Noorden was Koop betrokken bij een cursus over herstel waar twaalf jonge vaders aan meededen. “Ruige jongens”, vertelt vrijwilliger Koop. “Ze sputterden tegen en ze wisten het allemaal al wel. Op 5 december kwamen hun kinderen om Sinterklaas te vieren. Toen zag je de kwetsbare kanten van de vaders.” Koop […]
Het zal je maar gebeuren, dat je man in de gevangenis belandt. Je staat er ineens alleen voor. Voor de opvoeding, het huishouden en de financiën, maar ook voor je eigen vragen en de roddels in het dorp.
Als vrijwilliger bij Gevangenenzorg komt Wim met regelmaat in de tbs-kliniek. “Het is mooi om er voor deze mensen te zijn, in de echte rauwe wereld, waar mensen op de puinhopen van het bestaan zitten.
Gewoon werk, waar je gezien wordt en waardering krijgt. Voor een gevangene is dat het beste recept om te breken met criminaliteit en succesvol terug te keren in de maatschappij.
